Nieuwe schoenen
Kortgeleden ging ik op zoek naar nieuwe schoenen bij een nieuw kostuum. Outfit voor het huwelijk van mijn zoon en zijn vriendin. Daarvoor ging ik op mijn 63e aan de puntschoenen. Lastig is dat ik al heel mijn leven op steunzolen loop, wat de keuzemogelijkheden behoorlijk beperkt. Hierbij verbaasde ik mezelf over de wijze waarop ik tot aankoop overging.
Ik had een aantal goede schoenenzaken geselecteerd en stapte de eerste binnen. Ik bekeek de schoenen. Ze waren prachtig én met punt. De verkoopster liep naar me toe. Ze kwam me bekend voor. Ik wist niet waarvan en zei dat ook tegen haar. Om de een of andere reden negeerde ze mijn opmerking. Dit veroorzaakte bij mij een lichte irritatie.
Uitneembare zolen
Ik vroeg of ze schoenen verkocht met uitneembare zolen, zodat mijn steunzolen in de schoenen pasten. Ze gaf aan dat ze die niet hadden. “Hun ervaring was dat steunzolen op de zool van hun schoenen prima ging”. Mijn irritatie werd hierdoor wat groter. Ik antwoordde dat mijn ervaring van de afgelopen 40 jaar met schoenen met niet uitneembare zolen anders was.
Om een lang verhaal kort te maken, een paar minuten later stond ik weer buiten. Toen ik de volgende schoenenzaak binnenliep, viel mijn oog op afgeprijsde merkschoenen. Deze waren niet goedkoper dan de schoenen van de vorige zaak, maar het scoren van korting blijft altijd aantrekkelijk.
Dubbele zolen
Ik vroeg of de zolen uitneembaar waren. De verkoper schudde verontschuldigend zijn hoofd van niet. Begripvol hoorde hij mijn slechte ervaringen aan met 2 zolen op elkaar. Toen hij zei: “als u wilt, zou het toch even kunnen proberen bij deze schoenen”, was mijn irritatie van daarvoor helemaal verdwenen. Het was alsof hij het uit medeleven deed.
Je begrijpt het al. 20 minuten later ging ik als een kind zo blij met mijn eerste puntschoenen de schoenenzaak uit. Ik had me bovendien laten verleiden tot de aankoop van schoenspanners, schoensmeer en spray om de schoenen de eerste 10 jaar in topconditie te houden.
Onbewust patroon
Ik weet niet of jij ook wel eens zo’n koopervaring hebt gehad. Ik liep in ieder geval terug naar de auto met het idee dat ik het goed gedaan had en de verkoopster van de eerste schoenenzaak dus niet, maar was dat werkelijk wel zo?
De reacties van de verkoopster beïnvloedden mij zo, dat ik mijn mogelijkheden onbewust beperkte. Misschien geneerde ze zich wel voor de situatie waarvan ik haar herkende, of dacht ze dat het een slechte versiertruc was. Ik wist het niet, maar schoot erdoor in de vecht/vlucht reactie: in mijn geval terugtrekken en wegwezen.
Wil je meer weten over stress en onbewuste patronen, kijk dan eens op mijn website of kom een keer langs voor een gratis sessie.
Comments