Ik blog dus ik besta

Heb jij dat ook wel eens? Dat je met veel inspanningen iets verandert in je dagritme en dat dit bij het minste van het gerichtste stagneert. Als je het dan snel weer oppakt, dan kun je het nog net redden. Maar als je het wat langer loslaat, dan moet je weer helemaal opnieuw beginnen. Heel frustrerend.

Zelfsabotage

Het lijkt wel of er elke keer beren op het pad komen om het te laten lukken. Maar is dat ook zo? Of zou het ook zo kunnen zijn dat het je onbewust zelf niet wilt laten lukken? Dat is wat ik me afvroeg toen ik voor de zoveelste keer de grip kwijtraakte op het regelmatig doen van een post op Insta.

Even heb ik een ritme van posten waarvan ik dan ook echt geniet, maar dan gebeuren er weer allemaal dingen die extra aandacht nodig hebben. En weer komt het social media gebruik onder druk tot ik het uiteindelijk loslaat. En als ik eerlijk ben voelt dit op dat moment best lekker en geeft het een stukje vrijheid.

Voorspelling

Maar tegelijkertijd bekruipt me het gevoel dat ik zo snel mogelijk weer een post moet plaatsen, want als je je niet laat zien op social media dan besta je niet. Dat is wat deskundigen me vertellen.

En hoewel ik weet dat ik besta ook op de momenten dat ik niet actief ben op social media lijkt het wel of deze voorspelling geruisloos mijn onderbewustzijn is ingeschoven, waardoor mijn gevoel van vrijheid dat ik ervaar als ik me niet gedwongen voel om een post te plaatsen snel weer de kop wordt ingedrukt.

Succesvol

Op de een of andere manier is de wereld zo veranderd dat je aanwezigheid op social media bepaalt wie of wat je bent en of je überhaupt wel bent. Dat wordt ook nog eens bevestigd door het grote aantal volgers van succesvolle influencers, waarvan een deel precies weet wat jij moet doen om ook succesvol te worden.

Een dilemma is hierbij voor mij ook hoe je authentiek wordt en blijft als je moet doen wat een ander succesvol maakt. Maar ik heb het geprobeerd en als ik eerlijk ben vind ik het wel mooi zo. Dus besloot ik eerst maar eens op zoek te gaan naar mijn authenticiteit. Als ik van daaruit behoefte voel om via social media te bewijzen dat ik besta, dan kan dat altijd nog.

Authentiek

Op internet kun je tests doen. Bij de eerste had ik al een 100% score. Of dit betekent dat ik werkelijk authentiek ben, of dat ik weet welke antwoorden je moet geven om authentiek over te komen is de vraag. Belangrijk schijnt te zijn dat je jezelf blijft. Dan blijk je ook het gelukkigst te zijn, las ik. Trouw zijn aan jezelf vond ik ook regelmatig en congruent in denken en doen.

Omdat we elkaar constant beïnvloeden is jezelf blijven nog een hele klus, nog afgezien van het feit dat de wereld om ons heen in rap tempo verandert. Bewegen we daar dan wel of niet in mee? Lastig vind ik bovendien dat ik mezelf regelmatig op belemmerende gedachten betrap, waarmee ik juist geen congruent gedrag wil vertonen.

Daar kom ik dus ook niet veel verder mee. Vandaar deze blog, om mezelf er toch maar weer even van te overtuigen dat ik nog steeds besta.